Palmiyeler
Bitki sınıflandırmasında Carl Von Linnaeus, zarif görünümleri ile palmiyeleri, bitkiler arasında "Prenses" olarak adlandırmıştır.
Genelde tropik ve subtropik iklim bölgelerinde yaşayan bu bitkiler, birkaç santim yükseklikten 60 metre yüksekliğe kadar değişik boyda olabilirler. Yeryüzünde 3000 dolayında palmiye türü olduğu kabul edilmektedir.
Palmiyelerin büyük kısmı, tropik ve subtropik iklim bölgelerinde yaşamakla birlikte 30 derece kuzey ile 30 derece güney enlemleri arasında palmiye yetişmektedir. Doğal olarak en kuzeyde bulunan palmiye, kuzey-batı ve güney-batı Akdeniz kıyı kuşağındaki, bodur Akdeniz Yelpaze Palmiyesi (Chamaerops humilis), en güneyde bulunan ise Yeni Zelanda’daki Tıraş Fırçası Palmiyesi (Rhopalostylis sapida) dır.
Palmiyeler genellikle yaprakları ile taç oluşturan ağaçsı bitkilerdir. Çoğu tür tek gövdeye sahiptir. Bazı türlerde gövde toprak altında olabildiği gibi bazılarında, hiç gövde bulunmayabilir. Genelde palmiyelerin tek gövdeli olmalarına karşın bazı türler yan pinçleri nedeni ile çok gövdelidir.
Sarmaşık özelliğinde olan palmiyeler de mevcuttur. Palmiye yaprakları çok belirgin ve karakteristik şekle sahiptir. Çoğu türün yaprakları palmat (el ayası şeklinde) veya pinnat (tüysü) yapıya sahiptir. Palmat yerine yelpaze şeklinde terimi de kullanılmaktadır. Ancak bunların dışında, değişik şekillerde yapraklar da görülür.
Bütün dünyada yaygın bir dağılım gösteren palmiyelerin en fazla tanınan ve kültürü yapılanları, gerek estetiği gerek ekonomik değerleri bakımından Hindistan cevizi (Cocos nucifera) ve Arap hurması (Phoenix dactylifera) dır. Afrika yağ palmiyesi (Elaeis guineensis) de ekonomik değeri en fazla olan palmiyelerdendir.
